Ὁ κλῆρος

     Πρῶτο μέλημά του εἶναι ὁ καταρτισμός καί ἡ πνευματική καί μορφωτική ἀνύψωση τοῦ κλήρου. Στόν ἐνθρονιστήριο λόγο του λέγει: « Ποθοῦμεν ἡ ἐπιτυχία τόσον ἐκλεκτοῦ λαοῦ, νά ἔχη ποιμένας ἀνταξίους της, μέ μόρφωσιν, ἀλλά κυρίως μέ ἦθος καί ἁγιότητα» (Μητροπολίτου Φθιώτιδος Νικολάου, Νικόλαος Σελἐντης, σελ.98). Σέ ἐγκύκλιό του (19 Ἀπριλίου 1969) γράφει στούς Αἰδεσιμωτάτους Ἐφημερίους: «Νά λαμπρυνθῶμεν. Νά γίνωμε λαμπροί, ξανακαινουργωμένοι, "καινή κτίσις ἐν Χριστῷ". Νά ζοῦμε διαρκῶς τήν ἀνάστασίν Του μέ  τήν βασιλείαν Του ἐντός ἡμῶν» (Ποιμαντικός Διάλογος σελ. 16). Καί σέ ἄλλη: «... εἴμεθα ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Οἱ προφυλακές τῆς αἰωνιότητος, τά παράθυρα τοῦ οὐρανίου κόσμου στή γῆ μας, οἱ διαχειρισταί τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Μεγάλη ἡ τιμή καί τεραστία ἡ εὐθύνη». (ἔ.ἀ. σελ.19). Καί ἀλλοῦ τονίζει: «Ὁ κληρικός πρέπει νά ἀγωνίζεται συνεχῶς. Ὁ διάβολος δέν παίζει. Εἶναι σκληρός» (Ξεσπ. σελ.68).

    Συγκαλεῖ συνέδρια, ἐπιμορφωτικά σεμινάρια, καταρτίζει προγράμματα περισυλλογῆς καί προσευχῆς καί ἐπισκέψεις σέ Ἱερά Προσκυνήματα καί Ἱερές Μονές (Ἁγίου Ὂρους, Ἁγίων Τόπων) καί σέ πολλά ἄλλα.

     Φροντίδα του καί πόνος του ἡ ἐπιλογή νέων γιά τήν ἱερωσύνη. Θέλει τόν Ἱερέα στολισμένο μέ ἀρετές, "πλήρη Πνεύματος Ἁγίου ", ὥστε νά ἐπιτελεῖ τό ἔργο του μέ συνέπεια "ὡς κατ’ ἐνώπιον Θεοῦ", νά εἶναι ὄντως εἰκόνα καί τύπος Χριστοῦ. «Σήμερα ἐχειροτόνησα εἰς πρεσβύτερον τόν π. Κ.... Εὐ.... Ὁ Κύριος νά τόν δυναμώνη. Νά τόν κάνη τέλειο λειτουργό Του » (Ξεσπάσματα σελ. 76). « Χθές ἔγινε ἡ κουρά τοῦ κ. Ἰω..... Σήμερα ἡ χειροτονία πρεσβυτέρου τοῦ π. Παν..... Αὐτόν τόν καιρό ἔγιναν 7-8 χειροτονίες. Ὁ Κύριος νά φωτίζη ἰδιαιτέρως σ’αὐτόν τόν τομέα τόν δοῦλο του ἐπίσκοπο Νικόλαο » (Ξεσπ. σελ. 92).

Ἀπὸ τὴν χειροτονία τοῦ νῦν Μητροπολίτου Φθιώτιδος, Νικολάου