Εὐλογοῦμε καί δοξάζομε τόν Πανάγιο Θεό, γιατί μᾶς ἐχάρισε Ἐπίσκοπο τῶν καρδιῶν. Μέ ἀπέραντη ἀγάπη γιά ὅλους, καί γι’αὐτούς πού τόν ἐπίκραναν καί τόν ἐπλήγωσαν βαθειά. Ἒμεινε καθαρός ἀπό τίς μικρότητες τοῦ κόσμου, γιατί ἀγάπησε μέ τήν σταυρωμένη ἀγάπη τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου τούς πάντας καί ἔγινε ἀρεστός στό Θεό. Βρῆκε χάρη καί ἀπέκτησε παρρησία ἐνώπιόν Του. Στά 44 χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς του ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς καί συμβασιλεύει μέ τόν ἴδιον τόν Κύριόν μας Ἰησοῦ Χριστό. Ἂφησε τή μαρτυρία στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἑνός ἁγίου Ἐπισκόπου. Χαρακτηριστικές καί οἱ μαρτυρίες δύο ἁγίων τῆς ἐποχῆς μας, τοῦ ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου καί τοῦ π. Ἰακώβου Τσαλίκη τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Δαυΐδ Εὐβοίας. Τόν πρῶτο καιρό μετά τήν κοίμησή του, μιά ὁμάδα χριστιανῶν φοιτητῶν ἐπεσκέφθη τόν μεγάλο σύγχρονο Ἁγιορείτη ἀσκητή τῶν Καρυῶν Γέροντα Παΐσιο. Μεταξύ ἄλλων τόν ἐρώτησαν γιά τόν ἀοίδιμο αὐτόν Ἱεράρχη (μέ τόν ὁποῖο εἶχε γνωριμία καί πνευματικό σύνδεσμο ὁ π.Παΐσιος) καί ἔλαβαν τήν ἀπάντηση: "Δέν εἶναι γιά τά (πνευματικά) μέτρα σας, παιδιά μου, νά σᾶς πῶ γιά τήν πνευματική κατάσταση μέσα στήν ὁποία ζεῖ τώρα ἡ ψυχή τοῦ ἀειμνήστου Νικολάου" (Εὐβοϊκό Χωριό τεῦχ. 27 σ.25). Καί σέ κάποιον ἄλλον εἶχε πεῖ: "προστέθηκε ἕνας ἅγιος στόν Παράδεισο". Ὁ π. Ἰάκωβος Τσαλίκης εἶχε πεῖ: "Ὁ Νικόλαος εἶναι στόν παράδεισο. Ἐπικοινωνῶ μαζί του. Μοῦ εἶπε νά μή μιλάω γι’αὐτόν".
Ἀναθεωροῦντες «τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς του», ἄς μιμούμαστε τήν πίστη του καί τήν ἀγάπη του (Ἑβρ.13,7), γιά νά εἴμαστε κοινωνοί τῆς χαρᾶς του στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Στὴν Ἱερά Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου Ἁρμᾶ Εὐβοίας
Οἱ Ἂγγελοι Κυρίου - Ὁμιλία στὴν πανήγυρι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Ταξιαρχῶν Χαλκίδος